Merhabalar

Bir Çiftlik kurmanın özlemiyle başlayan çalışmaları sonucunda her karış toprağına düşmüş alınteriyle filizlenen bir bahçenin görüntüleri eşliğinde hikayesini okuyacağınız Ali Hatipoğlu'nun Mekanında eğlenceli ve güzel bir vakit geçirmeniz dileğimizle birlikte sağlıklı ve huzurlu günler diler, ziyaretiniz için teşekkür ederiz.

KAMAN DESTANI

Yaylanda gül biter, ovanda bostan
Yetişti ekinin, kurtuldun yastan
Hazırla şimdiden var ise hastan
Doktorun hekimin geliyor Kaman.

Bağında üzümün bekliyor güzü
Kızarmış dalında elmanın yüzü
İstedin kazalık verildi sözü
Bu işte yakında oluyor Kaman.

Buz gibi suların şırıldar durur
Çalışkan köylüler harman savurur
Açmışlar bağrını güneş kavurur
Bedbinlik kökünden soluyor Kaman.

Dağında gül bitsin, bahçende sümbül
Şakrasın dalında kanarya bülbül
Biçilsin bir yandan her türlü mahsül
Köhnelik yol almış gidiyor Kaman.

Kuşkale göğsünde kuzeye bakan
Abu hayat gibi üstünden akan
Başpınar kolunu her yana sokan
Zümrütü yana takıyor Kaman.

Ey yalan dünyanın sahi cenneti
Sendedir en semiz kuzunun eti
Gelip te Abidin kursun sohbeti
Hayatın som yüzü soluyor Kaman.

Abidin  ALTUNPARMAK

Kaynak:

Bu şiir  “Memleket Şiirleri” isimli kitabın 157. sayfasından
Alınmıştır.

Kimlik: Abidin ALTUNPARMAK Kırşehir İli Kaman ilçesi
eşrafından “SIRLILAR” diye bilinen sülaledendir. Yurt dışında
konsolosluklarda Devlet Memuru olarak görev yaptığı biliniyor.

Açıklama: Şiirde adı geçen KAMAN; Kırşehir Vilayetinin
İlçesi Kaman’dır.